Taksirle Öldürme Nedir?

Yargıtay 12. Ceza Dairesi

Esas: 2020/5129, Karar: 2023/3903 K. Tarihi: 11.10.2023

Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 260’ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317’nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ

1. Diyarbakır 11. Asliye Ceza Mahkemesinin 20.01.2016 tarihli 2015/258 E. 2016/56 K. sayılı kararı ile sanık hakkında taksirle öldürme suçundan 5237 sayılı Kanunun 85 inci maddesinin birinci fıkrası, 62’nci maddesi, 50’nci maddenin dördüncü ve birinci fıkrasının (a) bendi, 52’nci maddenin ikinci ve dördüncü fıkraları uyarınca 18.200,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.

2.Dava dosyası, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca tanzim olunan, 25.09.2020 havale tarihli ve 2016/102146 sayılı, onama görüşlü Tebliğname ile Daireye tevdi olunmuştur.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ

Sanık Müdafinin Temyiz Sebepleri

Sanık müdafii süre tutum dilekçesi vererek temyiz etmiş olup kararın tebliğine rağmen gerekçeli temyiz dilekçesi sunmamıştır.

III. OLAY VE OLGULAR

1.Yerel Mahkemenin Kabulü:

“Sanık savunması, nüfus ve adli sicil kaydı, katılanların beyanları, olay yeri inceleme raporu ve krokisi, otopsi raporu ve tüm dosya kapsamından sanığın kesmek için getirdiği keçiyi olay tarihinde 5 katlı binanın teras katına çıkardığı, daha sonra teras katının kapısını kapatıp oradan ayrıldığı, keçinin söz konusu binanın teras katından aşağı atladığı ve olay yerinde oynamakta olan maktul …’ın üzerine düştüğü, maktulün hastaneye kaldırıldığı, ancak hayatını kaybettiği anlaşılmıştır. Söz konusu olayda keçinin üzerinden atladığı binanın terasını çeviren beton duvarın yüksekliğinin 80 cm olduğu, sanığın bu yüksekliğin yeterli olmayacağını öngörmesine rağmen söz konusu hayvanı bağlamadan ve herhangi bir tedbir almadan keçiyi terasta bıraktığı, keçinin 80 cm’lik duvardan atlama yeteneğine sahip bir hayvan olduğu ve atlaması halinde aşağıda bulunan canlılar için tehlike arz edebileceği hususunun sanık tarafından bilinmesi gerektiği, sanığın bu tedbirsizliği sonucunda keçinin binadan atlayarak aşağıda oynamakta olan maktulün üzerine düştüğü, bu şekilde sanığın taksire dayalı kusuru sonucunda maktulün ölümüne sebebiyet verdiği anlaşılmakla üzerine atılı suçu işlediği sonucuna varılarak cezalandırılmasına karar verilmiştir.” şeklindedir.

2.Diyarbakır Cumhuriyet Başsavcılığı tarafından düzenlenen ölü muayene ve otopsi tutanağında küçüğün ölümünün yüksekten üzerine keçi düşmesi ile husulü mümkün künt genel beden travması, kot omur kemik kırıkları, iç organ yaralanması ve iç kanama sonucu meydana geldiği ifade edilmiştir.

3.Olay yeri inceleme raporunda; bahse konu ölüm olayının … mahallesi 387 sokak yan tarafında bulunan 5 katlı … Yapı B Blok yanında meydana geldiği, … yapı A blok ile B blok arasında bulunan boşlukta zemin üzerinde kan benzeri kırmızı lekelerin olduğu, B blok terası içerisinde zemin üzerinde küçükbaşa ait hayvan pisliklerinin olduğu, teras katı beton duvarının zemine olan yüksekliğinin 80 cm olduğu, teras duvarı üzerinde her hangi bir demir korkuluğun olmadığı, terasın B blok zemine olan yüksekliğinin 18,05 metre, A blok zemine 19,00 metre olduğu B blok zemin ile A blok zemini arasında 96 cm yükseklik olduğu, iki blok arası mesafenin 5,40 metre olduğu ifade edilmiştir.

4.Sanığın savunması “ben hayvanı araçtan indirdiğimde binanın giriş kapısı açıktı, keçi bir anda altıncı katın terasına çıktı, daha sonradan da aşağı düşerek Heval’in ölümüne neden oldu, ben hayvanın arkasından koştum, ben merdivenlerdeyken hayvan aşağı düşmüş dedi. Sanığın önceki beyanı okundu, çelişki üzerine soruldu; ben daha önceki ifademde keçiyi bizzat ben çatıya çıkardığımı söylemiş isem de olay şu anda benim anlattığım şekli ile meydana gelmiştir, keçiyi ben çıkarmadım, keçi kendiliğinden çıktı, bu olayın yaşanmasından dolayı pişmanım dedi.” şeklindedir.

5.Katılan …’ın beyanı “ikimiz de 15 yıldır aynı binada oturuyoruz, kendisi en üst katta oturuyor, biz üçüncü katta oturuyoruz, biz halen aynı binada oturuyor, ancak kendisi taşındı, ben olayın olduğu esnada 100 metre uzaktaydım, o esnada arkadaşlarımla konuşuyordum, bir tanesi o esnada sizin binadan aşağı bir şey düştü dedi, gittim baktım, oradakiler keçi senin oğlunun üzerine düştü ve onu hastaneye kaldırdılar dediler, hemen çocuğu alıp hastaneye götürmüşler, sanık yılda iki üç tane keçi kesiyor, ev için kesiyor, ev için keçi almıştı, keçiyi köyden getirdi, kendisi keçiyi direkt çatıya götürmüş ve oranın kapısını kapatmış, kendisi kasabı bulmuştu ve kasabın gelmesini bekliyordu, keçi açık bir şekilde terasta bulunuyordu, şikayetçiyim, davaya katılmak istiyorum, bir şahıs ona yardım ederek keçiyi yukarı çıkarıyorlar, onlar keçiyi yukarı bıraktıktan sonra kapıyı kapatıyorlar, ardından keçi aşağı atlıyor, bu şahıs yukarıdan aşağıya keçinin arkasından bakıyor, o da üç gün sonra vefat ediyor dedi. ” şeklindedir.

6.Katılan … Yıldırım’ın beyanı “çocuğum 12 yaşındaydı, ben evdeydim, çocuğum aşağıda oynuyordu, damı kendileri kullanıyordu, kimsenin kullanmasına izin vermiyorlardı, anahtar onlardaydı, o gün keçinin getirildiğini gördüm, herhangi bir şekilde bağlı değildi, keçiyi yukarı çıkardılar, ses gelmesi üzerine ben aşağıya koştum, gittiğimde keçi çocuğumun üzerine düşmüştü, sanık yılda üç dört tane keçi kesiyor, şikayetçiyim, davaya katılmak istiyorum dedi.” şeklindedir.

IV. GEREKÇE

Yapılan inceleme neticesinde yerel mahkemenin kararında, oluş ve kabulde herhangi bir isabetsizlik bulunmadığı görülmüştür.

Sanık Müdafinin Temyiz Sebepleri Yönünden;

Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç vasfı ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, sanık müdafinin yerinde görülmeyen temyiz isteği reddedilmiştir.

V. KARAR

Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Diyarbakır 11. Asliye Ceza Mahkemesinin 20.01.2016 tarihli 2015/258 Esas 2016/56 Karar sayılı kararı kararında sanık müdafii tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden sanığın temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 11.10.2023 tarihinde karar verildi.