Kanıtlar

Kanıtlar, fiili veya hukuksal bir sorun hakkındaki kuşku ve belirsizlikleri kesin ya da yaklaşık olarak ortadan kaldıran ve gerçeğin bulunmasına yardımcı olan hukuksal araçlardır. Kanıtlar, kural olarak taraflarca gösterilir. Ancak hakim, bilirkişi ve keşif kanıtlarına kendiliğinden de başvurabilir. Kanıtlar hem yazılı hem de sözlü olabilir. Yazılı kanıt gösteren taraf, karşı tarafın açık izni olmadıkça, o kanıta dayanmaktan vazgeçemez.

Somutlaştırma Yükü

Davanın dayanağı olan olguların soyut olarak gösterilmesi yetmez. Taraflar, dayandıkları olguları, ispata elverişli şekilde zaman, yer ve içerik olarak somutlaştırmalıdırlar. Bu kapsamda olmak üzere, tarafların, dayandıkları kanıtları ve hangi kanıtın hangi olgunun ispatı için gösterildiğini açıkça belirtmeleri zorunludur.

Somutlaştırma Türleri

Kesin Kanıtlar

Kesin kanıtlar, hâkimin üzerinde takdir yetkisinin olmadığı, ileri sürülmesi durumunda onunla bağlı olduğu kanıtlardır. Bu kuralın istisnasını kendiliğinden araştırma ilkesinin uygulandığı davalar oluşturur. Bu durumda hâkim kesin kanıtlarla bağlı değildir. Kesin kanıtlar senet, yemin ve kesin hüküm olarak üçe ayrılır.

Takdiri Kanıtlar

Takdiri kanıtlar, yargıcın üzerinde takdir yetkisinin olduğu ve ileri sürülmesi durumunda onu serbestçe değerlendirebileceği kanıtlardır. Tanık, keşif, bilirkişi ve uzman görüşü olmak üzere dörde ayrılır.

Tüm dava, dosya ve sorularınız için bizimle İletişime Geçiniz!