Eşin Eve Girmesini Engellemek

Türk Ceza Kanunu’nun 232. maddesinde kötü muamele suçu şu şekilde açıklanmıştır;

” (1) Aynı konutta birlikte yaşadığı kişilerden birine karşı kötü muamelede bulunan kimse, iki aydan bir yıla kadar hapis cezası ile cezalandırılır.

  (2) İdaresi altında bulunan veya büyütmek, okutmak, bakmak, muhafaza etmek veya bir meslek veya sanat öğretmekle yükümlü olduğu kişi üzerinde, sahibi bulunduğu terbiye hakkından doğan disiplin yetkisini kötüye kullanan kişiye, bir yıla kadar hapis cezası verilir.”

Kötü muamele suçunun koruduğu değer ailenin toplum içindeki statüsüdür. Kötü muamele kavramından anlaşılması gereken ise kişiye fiziken ve ruhen zarar veren ancak yaralama derecesine ulaşmayan eylemlerdir.Bu suçla beraber aynı evde birlikte yaşayan kişilerin birbirine kötü muamelede bulunulması cezalandırmaktadır. Aynı evde yaşayan kişilerin ise akraba olmasına gerek olmadığı gibi kişilerin aynı evde ne kadar süredir yaşaması gerektiğine ilişkin de kanunda açıklık bulunmamaktadır.

Türk Ceza Kanunu’nda ayrı ayrı düzenlenen yaralama, hakaret gibi suçlar kapsamına girmeyen acıma ve merhamet duygularıyla bağdaşmayan bazı fiiller bu suç kapsamında değerlendirilebilir. Bu suçun oluşması için fiilin kasten gerçekleştirilmesi gerekir. Ancak bu fiiller sistematik hale gelirse eziyet suçundan bahsedilebilecektir.

Yargıtay bazı kararlarında çocuğun odaya kilitlenmesini kötü muamele olarak nitelendirmiştir. Yine Yargıtay 18. Ceza Dairesinin 2019/9640 Esas, 2020/1752 Karar sayılı kararında ise eşinin eve girmesini engellemek için kapının kilidini değiştiren eşin gerçekleştirdiği fiil kötü muamele suçu kapsamında şu şekilde değerlendirilmiştir;

YARGITAY

18. CEZA DAİRESİ

Esas Numarası: 2019/9640

Karar Numarası: 2020/1752

Karar Tarihi: 21.01.2020

KARAR

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:

Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.

Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.

Ancak;

Sanığın, resmi nikahlı eşi olan katılan ile aralarındaki anlaşmazlık nedeniyle evde olmadığı sırada kapı kilidini değiştirdiği ve katılanın eve girmesini engellediği olayda, eyleminin TCK’nın 232/1. maddesinde düzenlenen kötü muamele suçunu oluşturduğu gözetilmeden, sanık hakkında beraat kararı verilmesi,

Kanuna aykırı ve O Yer Cumhuriyet Savcısı’nın temyiz nedenleri ile tebliğnamedeki düşünce yerinde görüldüğünden HÜKMÜN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 21/01/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.