Uzun süreli Hapis Cezası Almak, Boşanma Sebebi Midir?
Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2014/7869 E.
2014/18345 K.
“Uzun süreli hapis cezası almak, boşanma nedenidir.”
Hukukumuzda boşanma sebepleri genel boşanma sebepleri ve özel boşanma sebepleri olarak ikiye ayrılmaktadır. Özel boşanma sebepleri; zina, hayata kast, pek kötü muamele, onur kırıcı davranışlar, suç işleme ve haysiyetsiz hayat sürme, terk, akıl hastalığı sebebiyle boşanma olarak sayılabilir.Genel boşanma sebepleri ise geçimsizlik, güven sarsıcı davranışlar, evlilik birliğinin çekilmez hale gelmesi gibi tek tek sayılamayacak nedenlerdir. Yargıtay genel boşanma sebepleri kapsamında ortak hayatın temelinden sarsılması sebebiyle çok sayıda karar vermektedir.
Yargıtay’ın 2. Hukuk Dairesi de 2014/7869 Esas , 2014/18345 Karar sayılı kararında;Davalının cezaevinde bulunması sebebiyle evlilik birliğine ilişkin görevlerini ifa etmesi olanağı bulunmamaktadır. Davacının uzun süre bu duruma katlanması da beklenemez. Bu halde taraflar arasında ortak hayatı temelinden sarsacak derecede ve birliğin devamına imkan bırakmayacak nitelikte bir geçimsizlik mevcuttur.” şeklinde karar vererek tarafların boşanmaması yönünde karar veren ilk derece mahkemesinin kararını bozmuştur.
Yargıtay 2. Hukuk Dairesi
2014/7869 E. ,
2014/18345 K.
“İçtihat Metni”
MAHKEMESİ :Yalova Aile Mahkemesi
TARİHİ :21.11.2013
NUMARASI :Esas no:2010/380 Karar no:2013/569
Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı (kadın) tarafından temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
Davalının, uzun süreli özgürlüğü bağlayıcı cezaya mahkum olduğu ve cezasının infazı için cezaevinde bulunduğu, bu yüzden davacının geçim sıkıntısına düştüğü yapılan soruşturma ve toplanan delillerden anlaşılmaktadır. Cezaevinde bulunması sebebiyle davalının evlilik birliğine ilişkin görevlerini ifa etmesi olanağı bulunmamaktadır. Davacının uzun süre bu duruma katlanması da beklenemez. Bu halde taraflar arasında ortak hayatı temelinden sarsacak derecede ve birliğin devamına imkan bırakmayacak nitelikte bir geçimsizlik mevcut ve sabittir. Gerçekleşen bu durum karşısında davacı, dava açmakta haklıdır. Bu şartlar altında eşleri birlikte yaşamaya zorlamanın artık kanunen mümkün görülmemesine göre, boşanmaya (TMK.md.166/1) karar verilecek yerde, yetersiz gerekçe ile davanın reddi doğru bulunmamıştır.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda gösterilen sebeple BOZULMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.24.09.2014
